یک مهرطلب فردی است ناامید و مأیوس

یک مهرطلب فردی است ناامید و مأیوس

یعنی با وجود اینکه همیشه انشاءالله و ماشاءالله می­گوید که کاملا برایش
بی­معنی و دروغ است و یا جمله­ی « سعی می­کنم » را به کار می­برد که غالب اوقات دروغ است.

برای اینکه تقریبا سعی کردن و کوشش کردن برای او معنا ندارد، جز در شرایط استثنایی. اگر مغازه­ای دارد، 40 سال است که هر روز با نگرانی درب مغازه را باز می­کند و با وجود اینکه وضع خوب است فکر می­کند به زودی خراب خواهد شد.

P مسئله­ی یأس و ناامیدی، زندگی او را پر می­کند و به همین علت به تدریج به خودش گفته که از این که هست، اوضاع می­تواند بدتر شود و یا دعا کن از اینی که هست بدتر نشود یا یک کمی بدتر شود.

P گاهی اوقات گفته می­شود که همسرم خیلی من را دوست دارد ولی برخی از اوقات، عصبی می­شود و یا مرا می­زند. بد هم می­زند و تا حالا دو دفعه رفتم بیمارستان ولی باز می­گوید عاشقت هستم! می­دانید علت چیست؟ علت این است که در خانه­ای بزرگ شدید که 30 سال پدرتان عربده می­کشیده و در نتیجه پایانی نداشته است.

بنابراین اگر یک مدت کوتاهی اوضاع خوب است، خیلی خوش شانس هستید. این همان حرف عجیب و غریبی است که می­زنیم، وقتی خوب است، خوب است و وقتی که بد است، بد است. درست مثل اینکه اگر من هزار ساعت خوب رانندگی کنم، اما اگر فقط یک دقیقه بد رانندگی کنم خودم و دیگران را به کشتن می­دهم و ملاک همان یک دقیقه است نه آن هزار ساعت رانندگی خوب. به همین علت من به خاطر یک آسیب کوچک می­توانم بمیرم در حالی که بقیه­ی بدنم سالم است. فرد مهرطلب اساس کارش همین است. همین­قدر که اوضاع خیلی خراب نشود، درد و رنج خیلی زیاد نشود، کافی است.

سید حسن ساداتیان