هدفِ، باهدف
در زندگی مهم اين است كه مهر بورزيم و به ديگران خدمت كنيم. اين كه در خانه بنشينيد و كتاب بخوانيد، مادامي كه از اين خواندن استفاده نكنيد ارزش كمي دارد. مهم اين است كه شما ياد گرفتهايد و به ديگران بياموزيد و آنها را تشویق به این کار کنید. مهم اين است كه وجود ما براي ديگران مفيد و ثمربخش باشد. قرار است دست ديگران را بگيريم و حال كه به بالا رسيديم، آنها را هم بالا بكشيم.
قرار است ما به مرحلهاي برسيم كه از مرحله جلوه گري و نمايش كه مربوط به دوران كودكيست و بعداً مرحله خودخواهي و خواهش كه مربوط به دوران نوجوانيست بيرون بياييم و اول به مرحلهي آرامش و خود دوستي برسیم و بعد به مرحله دگر دوستي و ستايش. به عبارتی براي ديگراني كه ميخواهند بالا بيايند دست بزنيم. موضوع اصلي و اساسي مفيد بودن است و مهمتر از همه كه انسان را به مقامي ميرساند كه خدا فقط به انسان اجازه داده است موضوعِ، خلاقيت است و خلق كردن. يعني من از خود انساني تازه و جديد بسازم و نه اينکه خودم را به سكون برسانم و بي حركت بمانم.
مهم اين است كه با ديگران باشيم و هر گاه در اين راه باشید احساس شادي و آرامش میکنید و هر گاه در راه کَندن و دزدي از ديگران هستيد و در حال كينهورزی و دشمني باشید، شما فقط به خودتان آسيب زدهاید. چرا كه تا رنج نبريد نميتوانيد رنج بدهيد. بنابراين براي اين كه رنج نبريم بايد دست از رنجاندن ديگران برداريم و مهم اين است كه محبت و خدمت كنيم.