پنهان کردن شرم، آن را زنده نگه می‌دارد

پنهان کردن شرم، آن را زنده نگه می‌دارد

شرم با پنهان کردن در وجود ما دوام پیدا می‌کند. باورهای بنیادین منفی به‌خاطر اینکه آن‌ها را از دیگران ( و از خودمان) پنهان می‌کنیم، ادامه می‌یابند. می‌ترسیم اگر ویژگی های ما بر دیگران عیان شود، طرد شویم. در حالی که فراموش می‌کنیم افراد دیگر نیز احساسات مشابهی دارند، آن‌ها هم احساس می‌کنند غیرعادی
و تنها هستند.

هنگامی که از باور های بنیادین منفی حداقل نزد خودمان پرده بر می‌داریم، از قدرت شرم در درون ما کاسته می‌شود.

همه ما دارای نقاط ضعف و قوت هستیم. ما نمی‌توانیم خودمان را صرفا به عنوان شخصی با ارزش یا بی‌ارزش، دوست داشتنی یا دوست نداشتنی در نظر بگیریم. به عنوان انسان ما از ویژگی های متعددی برخورداریم.به کمک شفقت به خود همه‌ی قسمت های خودمان را با آگاهی صمیمانه و مهربانانه می‌پذیریم. وقتی اعتقاد راسخ به این فکر داریم که به طور جدی عیب و نقص داریم، یا همیشه این‌گونه بوده و خواهیم بود، خبر از این نکته دارد که دودستی به جنبه ای از وجود خود چسبیده ایم و سایر جنبه هارا به دست فراموشی سپرده ایم. ما باید این بخش از وجود خود و باور بنیادین منفی مرتبط با آن را بپذیریم و کل وجودمان را تصدیق تا از این وضعیت رهایی یابیم.

سید حسن ساداتیان