محبت و مهربانی

محبت و مهربانی

امروزه می­ دانید که تقریبا تردیدی وجود ندارد که اگر من و شما بخواهیم یک بحثی درباره هر

چیزی که کمی به دنیای علم مرتبط است را مطرح کنیم، مسأله محبت است.

ما در دنیایی هستیم که جهان بر اساس قانون جاذبه و جذب حرکت می­کند

و از نظر ژنتیک، بیولوژیک، فیزیولوژیک و نورولوژیک کاملا می­شود آن را نشان داد و یا بحث ناآگاه جمعی،

نشان می­دهد که ما انسان­ها به سوی هم کشیده و کشانده می­شویم و به همین علت ، شما قرار نیست

به کودک یاد بدهید که برود به سمت مادر و یا به او آموزش دهید که وقتی فردی به سمتش می­آید لبخند بزند،

به هیچ وجه. حتی زمانی لبخند می­زند که مادرش را نمی­بیند و یا تشخیص نمی­دهد و این نشان می­دهد که

محبت در وجود ما نهاده شده. همچنین می­دانیم، مادر با حامله شدنش، در وجودش هورمون اُکسی­توسین

که تا به حال ترشح می­شد، حالا برای او تغییر شکل و فرمی می­دهد که ارتباط ویژه و خاصی را به صورت یک کشش،

به صورت یک میل، در او و در ارتباط با فرزندش و حتی دیگران به وجود بیاورد.

محبت اکسیژن و مایع جهان است

محبت اکسیژن و مایع جهان است همانطور که می­دانید، باور من این است که وقتی

که انسان به این جهان می­آید، آن بیست درصد املاح و موادش را که پتاسیم و

فسفر و سدیم و کلسیم هست را، خدا یا طبیعت به پدر و مادر می­دهد و می­گوید هشت

سال فرصت دارید که بقیه این موجود را با آبی که نامش عشق است پر کنید.

بنابراین، من و شما در هشت سالگی، یا این عشق را که پدر و مادر در وجود ما کاشته­اند داریم، یا نداریم.

اگر داریم، به عنوان یک انسان سالم هستیم و اگر نداریم، یا به صورت یک موجود مچاله و تفاله­ای هستیم

که عشق نداریم، یا ناچار هستیم که خودمان را باد کنیم تا از این طریق نشان دهیم که مانند دیگرانیم و

به همین علت نمی­توانیم به کسی نزدیک شویم، زیرا با نزدیک شدن بلافاصله این باد خوابیده و همه چیز رو می­شود.

صاحب اثر و نویسنده: دکتر فرهنگ هلاکویی

سید حسن ساداتیان