مراحل هشت‌گانه‌ی رشد روابط انساني در کودکی

مراحل هشت‌گانه‌ی رشد روابط انساني در کودکی

مرحله‌ی اول رابطه‌ی كودك در اين جهان، ‌ مرحله‌ی «همزيستي» يا «يكي بودن» است.

مرحله‌ی دوم كه حدود يك سالگي است، مرحله‌ی «چسبندگي» و  «دوخته شدن» است.

حدود سه سالگي، ‌ كودك به مرحله‌اي مي‌رسد كه شايد بتوان نامش را «اعتياد» گذاشت.

حدود پنج سالگي كودك به مرحله‌ی «عادت» مي‌رسد.

هشت سالگي، مرحله‌ی «وابستگي» است.

مرحله‌ی ششم كه بين هشت تا دوازده سالگي يا دوازده سالگي است و بايد به انجام رسيده باشد مرحله‌ی «جدايي و رهايي» است.

مرحله‌ی هفتم كه حدود هجده سالگي اتّفاق مي‌افتد، مرحله‌ی «استقلال و آزادي» است.

مرحله هشتم كه بين هجده تا بيست و دو سالگي است، مرحله‌ی همبستگي خواهد بود.

«عشق واقعي و حقيقي» فقط ميان كساني پيدا مي‌شود كه از مرحله‌ی «استقلال و آزادي» گذشته‌اند و به مرحله‌ی «همبستگي» رسيده‌اند و اين ارتباط را با آزادي و راحتي انتخاب مي‌كنند، به جای این که بر آن‌ها تحميل شود. به همين علّت در دنياي امروز، وظيفه‌ی پدر و مادر اين است كه فرزندانشان را از اعتياد، عادت و وابستگي دور كنند و به آن‌ها كمك كنند تا مرحله‌ی ‌رهايي و جدايي را پشت سر بگذارند و به استقلال و آزادي برسند و سپس به آن‌ها كمك كنند كه در آخرين مراحل بين هجده تا بيست و دو سالگي به همبستگي كه مساوي و معادل عشق و محبّت ميان انسان‌هاست، نائل شوند.

سید حسن ساداتیان