عشق ابزاری

عشق ابزاری

عشق ابزاری یا وابستگی در عشق زمانی نمایان می گردد که شخص رشد روانی خود و دیگری را نادیده می گیرد. افراد #وابسته صرفا به فکر تغذیه خود به وسیله دیگران هستند و نگاه ابزاری به اطرافیان دارند. تا زمانی که شخص مقابل بتواند نیازهای آنها را برآورده کند، فایده داشته و الا کنار گذاشته می شوند.
این #افراد فقط در پی ارضاء نیازهای خود هستند؛ نه خواستار ارتقاء و رشد دیگری و خود. آنها تمایلی به تحمل ناراحتی، تنهایی و رنجی که ضامن رشد است، را ندارند. همچنین طبیعی است که توجهی به رشد طرف مقابل هم نداشته باشند. وجود طرف مقابل فقط از این جهت که در خدمت ارضای نیازهایشان است، اهمیت دارد.
چنین شیوه رفتاری که باعث شروع روابط بین #زوجین می گردد، اکثرا به غلط نام #”عشق” بر آن نهاده شده است. این شیوه غلط نه نگهدارنده، و نه متضمن رابطه پایدار ازدواج می باشد؛ به همین دلیل است که اکثر #ازدواج های امروزی دوام چندانی نداشته و افراد را به ورطه نابودی و ناامیدی در زندگی و در ازدواج می کشاند.

سید حسن ساداتیان