دیوار سنگی بین زوجین

“دیوار سنگی بین زوجین”

برخى از زوج ها فكر مى كنند با ناديده گرفتن همسرشان راهى به سوى صلح و آرامش در پيش گرفته اند، واقعيت اين است كه، نبود يك واكنش يا پاسخ در زندگى، مى تواند مانند محروم كردن او از اكسيژن باشد. محققينى كه روى دلبستگى انسان بررسى مى كنند در يافته اند كه عدم وجود يك پاسخ يا واكنش در مقايسه با دادن يك واكنش خشمگينانه، نشانه اى از خطرى بس بزرگتر مى باشد. به همين دليل، بسيارى از زوج ها در واقع مبارزه را انتخاب مى كنند و يا باعث تحريك همسرشان مى شوند تا احساس خشم يا حسادت را درایشان ايجاد کنند.
حداقل با چنين واكنشى، مى دانند كه همسرشان آنها را”مى بيند”و به احتمال زياد براى او اهميت قائل است. وقتى همسرمان ما را ناديده مى گيرد، خيلى ساده است كه احساس كند وجود ندارد. اين مورد، اغلب به عنوان علامت خطرى تفسير مى شود كه ما هيچ پشتوانه اى نداشته و هيچ كس به وجودمان اهميت نمى دهد. از آن جايى كه در عمق وجودمان موجوداتى اجتماعى هستيم، عدم وجود چنين عشق و علاقه اى، تهديدى جدى در نيازهاى پايه اى بقاى ماست كه ما را به وحشت مى اندازد. در برخى همسران خاص كه اغلب والدين شان در زندگى آنها غايب بوده اند، هر گونه شباهت به چنين محروميتى باعث ايجاد خشم و ترس نسبت به همسرى كه چنين ترسى را موجب شده مى شود. جان گاتمن همچنين دريافت كه زوج هايى كه ديگر حضور همسران شان را اذعان ندارند و زندگى خود را به موازات آن پيش مى گيرند در معرض خطر بيش ترين احتمال طلاق هستند. اغلب ترميم كردن و به حالت اول درآوردن رابطه در زوج هايى كه دعوا مى كنند، نسبت به زوج هايى كه ديگر واكنش عاطفى نسبت به يكديگر ندارند، بسيارآسان تر است. بنابراين دفعه ى بعد كه به همسرتان بى محلى مى كنيد و يا خواهش او براى ايجاد هر گونه ارتباط را ناديده مى گيريد، بدانيد كه داريد به ازدواجتان لطمه وارد مى كنيد، پس سعى كنيد حداقل راهى پيدا كنيد تا توجه او را به خود جلب كنيد.

سید حسن ساداتیان