جنگ و جدال با واقعیت
جنگ و جدال با واقعیت
فرد عصبي با واقعيت و حقيقت سر جنگ دارد. به عبارتی واقعیت و حقیقت را
به راحتي تشخيص نداده و واقعيات را آن‌گونه که هست نمي‌بيند. او جهان را آن‌گونه که بايد باشد توصيف نمي‌کند.
فرد عصبی معمولاً حتي وقتي‌که مسائل کَمّي و عددي مطرح باشد به
تعداد و تفاوت‌ها اهمیت نمي‌دهد. به همين دلیل است که اغلب در بازگو کردن حوادث،
جنبه‌هاي اتفاق را چند برابر بيشتر یا کمتر بیان کرده و خيلي از اوقات به خود اجازه مي‌دهد
که احساسات و حالات شخصی خود را به عنوان یک واقعيت خارجي با آنچه که واقعاً اتفاق افتاده در‌آميزد.
بنابراين توصیف آنها از یک اتفاق، به هيچ‌وجه شباهتي به يک گزارش دقيق، درست و با هدف نخواهد داشت.
اين افراد غالب اوقات به دليل ناتواني در تشخيص واقعيت و درک حقيقت،
گرفتار مسائلي می‌شوند که براي آنها عجيب و مشکل‌‌ساز است.
فرد عصبي کسي است که واقعيت را آن‌گونه که هست نمي‌بيند
و درک درستی از حقيقت نداشته بلکه در آن دخل و تصرف مي‌کند.
در نتیجه آنچه را که دريافت و برداشت مي‌کند يا آنچه را که در حافظه خود نگه مي‌دارد،
بخصوص آنچه را که بازگو مي‌کند، تا حد زيادي حالات، اهداف‌ها، برنامه‌ها و انگيزه‌هاي او در آن نمایان است.
همچنین غالب اوقات با ديگران اختلاف نظر پيدا مي‌کند و خود اين موضوع موجب خشم و عصبانيت در او و ديگران مي‌شود.
همچنین گاهی اوقات با کساني روبه‌رو مي‌شويم که وظيفه، تعهد و مسئوليت را در هر جايي به نوعي
بر‌مي‌گزينند و بر مبناي آن عمل مي‌کنند. گاهی ممکن است اين سوء‌تفاهم به‌وجود بیاید که در یک مهمانی
فلان فرد واقعاً صاحب‌خانه است يا ارتباط و نزديکي ويژه‌اي با میزبان دارد؟ زيرا طوری در مهماني عمل مي‌کند
که او جزء میهمانان نيست، بلکه خود ميزبان اين جمع است. در حالي که گروه ديگري را مي‌بينيم که در برخي
از موارد مسئوليت و وظيفه‌ي خود را به درستی انجام نمی‌دهند یا اگر پدر و مادر هستند، وظیفه خود به عنوان
والدین را در ارتباط با فرزندان انجام نمي‌دهند و انتظار دارند که ديگران آنها را کمک کنند و وظايف و مسئوليت‌هاي آنان را انجام دهند.
در حالي که برای خود همچنان اختيار و حق قائل هستند. افراد عصبي با مسئوليت بيش از حد
يا مسئولیت‌گریزی طوری زندگي مي‌کنند که گاهی دیگران آنها را به‌صورت فردي مزاحم و دخالت‌کننده می‌شناسند.
در بسياري از موارد این اشخاص نقش، وظيفه و مسئوليت خود را به درستي و به موقع انجام نمي‌دهند.
مسئوليت در تحليل نهايي مانند درجه‌ي حرارت بدن است. وقتي که به اندازه و متناسب باشد
شبیه 37 درجه، نشانه‌ي سلامتي است و کم و بيش بودن آن نشانه‌ي بيماري و خطرناک خواهد بود.
کتاب خشم و عصبانیت دکتر فرهنگ هلاکویی
انتشارات باهدف
دیدگاه‌ها