بزرگ کردن فرزندان

بزرگترین لذتِ زندگیِ من بودن با بچه هایم است. اینکه من بچه ام را صبح بیدار کنم به او صبحانه بدهم او را مدرسه ببرم بعد از مدرسه او را ببرم فلان کلاس دنبالش بروم و او را به خانه بیاورم بعد کمکش کنم تکالیف مدرسه اش را انجام دهد و بعد بخوابد.

آیا پدر و مادر با انجام این کارها فداکاری می کنند؟

من مطلقا برای بچه هایم فداکاری نکرده ام بزرگترین لذت و شور و شوق و هیجانِ زندگیِ من در ارتباط با بچه هایم بوده است تمامِ خوشحالیِ من این بوده است که به خانه برمیگردم تا با بچه هایم باشم و تمامِ وقتم را هم تا حدی که برایم ممکن بوده برای آنها گذاشته ام و تمام خوشحالیم این بوده که آخر هفته ها با آنها هستم و 50 هفته از 52 هفته در سال را در پارک و در کنار هم بوده ایم آیا معنایش این است که من فداکاری کرده ام و وقتم را برای آنها گذاشته ام؟ من با وقتم میخواستم چه کار کنم؟ چه کاری با ارزش تر و شادی آفرین تر و لذت بخش تر از بودن با بچه هایم بود؟

صاحب اثر و نویسنده: دکتر فرهنگ هلاکویی

سید حسن ساداتیان