افراد موفّق و خوشبخت و سالم چگونه زندگی می کنند؟

افراد موفّق و خوشبخت و سالم چگونه زندگی می کنند؟

افراد موفّق، فقط و فقط در خانه‌ی چهارم قرار می­گیرند؛ یعنی زندگی­شان را در خانه‌ی چهارم می­گذرانند و همیشه درگیر کارهایی می­شوند که مهم هستند، امّا فوری نیستند. برای درس، مطالعه­، ورزش­ و روابط­شان برنامه دارند و ابداً خودشان را نگران کارهایی نمی­کنند که فوری هستند، ولی مهم نیستند.

همان­طور که گفته شد، معنایی ندارد که انسان عمرش را این چنین بگذراند و چون یک کار فوری هست که باید به آن رسید و هر وقت در زدند، هر وقت تلفن کردند، باید سریع جواب داد؛ هیچ دلیلی برای این کار وجود ندارد. بسیار طبیعی است که ما سراغ خانه‌ی دوم هم نمی­رویم، زیرا نه مهم هستند و نه فوری. چرا وقتی من و شما این همه وقت کم می­آوریم و این همه کار داریم و حتّی به نصف کارهایمان هم نمی­رسیم، سراغ کارهایی می­رویم که نه مهم هستند و نه فوری و وقت­مان را آنجا می­گذاریم؟

طبیعی است که اگر به کارهایی برسیم که مهم و فوری نیستند، معمولاً فقط تصادف می­شود و تصادف را هم از قبل نمی‌توان پیش­بینی کرد و به آن هم باید جواب داد. بنابراین نباید گرفتار خانه‌ی اوّل یا مرحله‌ی اوّل شویم که کارهای مهم و فوری هستند یا اگر هم درگیر آنها شدیم، تصادفی است که خارج از کنترل ما است و باید صبر کنیم تا هر وقت اتّفاق افتاد برایش کاری کنیم. همچنین نباید به خانه‌ی دوم برویم، زیرا نه مهم است و نه فوری. به خانه‌ی سوم هم نمی­رویم برای اینکه فوری است ولی مهم نیست. تمام نیرویمان را در خانه‌ی چهارم می­گذاریم که کارهای غیرفوری و مهم هستند. بنابراین افراد موفّق برخورد درستی با زمان دارند و اگر شما با زمان و زمان بندی برخورد درستی نداشته باشید، گرفتار می‌شوید.

امروز برابر با فردا می‌باشد. مسئله‌ی فوق ­العاده مهم دیگری که توأماً در رابطه با سلامت فیزیکی و روانی و خوشبختی وجود دارد این است که انسان موفّق در ذهن و زندگیش به این نتیجه رسیده است که امروز درست برابر فرداست. این فردا برخی اوقات فرداست، بعضی اوقات هفته‌ی دیگر، ماه دیگر و یا سال دیگر یا حتّی 10 سال دیگر است، آن هم با توجّه به موضوعات.

روزی که من معتقدم و امروز را باور دارم و آن را حس و احساس کرده‌ام و آن را فهمیده و پذیرفته‌ام و با آن راحت هستم که امروز مساوی است با فردا، اتّفاقی که می‌افتد این است که درد امروز مساوی است با درد فردا و لذّت امروز مساوی است با لذّت فردا و روزی که درد امروز مساوی با درد فردا و لذّت امروز مساوی با لذّت فردا شد، مغزمان این­گونه کار می­کند که ابتدا درد را بِکِشد و بعد لذّت را بچشد.

سید حسن ساداتیان