اعتماد به نفس و حرمت نفس

اعتماد به نفس و حرمت نفس

اعتماد به نفس و حرمت نفس هر چند که به هم مرتبط هستند ولی با هم متفاوتند. اعتماد به نفس دانایی، توانایی و مهارت ما برای انجام کارها و رسیدن به هدفها است. بنابراین باور و عقیده و نظر ما راجع به خودمان به دو شکل مثبت و یا منفی می­باشد.

موضوع حرمت نفس موضوع بسیار پیچیده ای است که با زوایای آشکار و پنهان وجود ما و با زمینه­های اعتقادی و باورها و مایه های فرهنگی، خانوادگی و اجتماعی آنچنان در هم تنیده شده که گفتگو درباره آن مطلب ساده­ای نیست. از جانب دیگر به نظر بسیاری از متخصصین حرمت نفس مهمترین موضوع مردمان کشورهای در حال توسعه یا توسعه یافته است. حدود 3 یا 4 میلیارد مردم دنیا با این موضوع به عنوان یکی از مهمترین و در بسیاری از موارد، مهمترین موضوع زندگی اجتماعی یا فردی و روانی و شخصیتی شان روبه­رو هستند. برخی نیز معتقدند حرمت نفس خمیرمایه اصلی سلامتی و یا بیماری و گرفتاری در دنیای امروز است.

لغت نفس به معنی خودِ خودِ واقعی است. به عبارتی یعنی این که واقعا در درون ما چه نشسته و چه هست و یا چه باور و اعتقاد و نظری داریم! بار لغت حرمت یک مقدار بار تقدس و امتیاز و برجستگی نفس انسانی است که غالب اوقات در بسیاری از فرهنگها و در باورهای مذهبی کاملا نادیده انگاشته شده و حتی بسیار سرکوب شده و علت این است که در بسیاری از این باورها و اعتقادات قدرت و توانایی خود را در زیر پا گذاشتن و پایمال کردن است و انسان را فقط وسیله و قربانی هدفها و آرمانهای ظاهرا بزرگ انسان ولی واقعا خودخواهانه خود قرار دادن است.

مفهوم حرمت نفس در تحلیل نهایی بر روی دو پایه اصلی و اساسی استوار است:

جنبه فردی: یعنی، من اشتباه می­کنم و یا کار بد می­کنم ولی خوب هستم.

من خواستنی و دوست داشتنی هستم. من موجودی هستم که بخاطر آنچه که هستم خواستنی و دوست داشتنی هستم.

نه اینکه همه و نه اینکه حتی اکثریتی یا درصد بالایی باید مرا دوست داشته باشند. در تحلیل نهایی اگر یک نفر من را دوست داشته باشد و چند دوست داشته باشم در دنیایی که 7 میلیارد جمعیت دارد کافی است. یعنی کسی که من را دوست دارد و 6 نفر که دوست من هستند برای من در جهان امروز و در میان 7 میلیارد نفر کافی خواهد بود.

سید حسن ساداتیان