آیا نامزدم من برایم جذاب ست؟
آیا نامزدم من برایم جذاب ست؟
یکی از تهدید های زندگی زناشویی، انتخاب فقط بر اساس آرمان ها و ارزش های اخلاقی ست، چنین پدیده ای معمولا در اوایل جوانی و اواخر نوجوانی رخ می دهد. بدین صورت که شخص صداقت، عفت و پاکدامنی را تنها عامل انتخاب هم سر می داند و بر اساس ایده آل های دینی اخلاقی و یا شغلی مالی مورد نظر خویش، در پی شناسایی و انتخاب هم سر آینده ست، امری که خانواده هم، گاه آن را تشدید می کند.
نخستین عامل غیر قابل تغییر در پیش از ازدواج که بایستی مورد توجه هر دختر و پسری قرار گیرد، “جذابیت” طرف مقابل ست. در این مورد جذابیت جسمانی مورد نظرست. زندگی زناشویی ابتدا یک رابطه جسمانی- جنسی بین دو نفر ست که گسترش پیدا می کند و ابعاد اجتماعی خانوادگی و …. را شامل می شود.
یکی از مراجعان چندین سال پیش درمورد نامزدش که فامیل مادرش بود با بغض می گفت : آقای دکتر این دختر با ایمان ست، ساده و صادق ست، خانواده خوبی دارد ولی چشم های منو پر نمی کند!
یا موردی دیگر خانمی پرستار زیبا و تا حدی نمایشی بود که در همان سال نخست زناشویی به شدت پشیمان شده بود و بیان میکرد:فکر می کردم شوهرم چون پزشک ست من خوشبخت می شم در حالیکه اصلا از قیافه کوتاه و سیه چرده و موهای ریخته اش خوشم نمی آمد !
هر کسی برای دیگری در ابتدای نخستین دیدار و آشنایی، برق چشمی دارد و این هر چند البته کافی نیست ولی خیلی مهم ست. جذابیت امری نسبی ست، فرد ممکن ست نسبت به نامزدش در پیوستاری از خیلی جذاب، متوسط تا عادی و ناخوشایند باشد. شاید کسانی که در مورد زیبایی نامزد در حالت تردید و شک هستند، عوامل دیگر(مانندفضایل شخصی،خانواده خوب و …) و جلسات مشاوره بتواند به آنها کمک کند، اما دختر یا پسری که در دوره نامزدی بیان می کند، هیچ حسی به او ندارم و دلم برایش تنگ نمی شود، با وجود هر شرط دیگر از جمله مورد تأیید خانواده بودن، دکتر بودن، صادق بودن… بهترست روی انتخاب خود خط بکشد. اگر جاذبه در ابتدای ازدواج شکل نگیرد، بعدا” حس ها کمتر تغییر می کند. این صحبت مادر بزرگ ها را که: «دختر م بعدا”علاقه خودش به وجود می آد» به دختری که از ظاهر نامزدش گله داردجدی نگیرد!
پر واضح جذابیت عامل نخستین و مهم و لازم ست ولی کافی نیست.
دیدگاهها