آگاهی

آگاهی

مسئله‌ی  آگاهی معمولاً با دو چیز همراه است:

1ـ چرا؟ (Why) که در فلسفه و در هنر معنا پیدا می­کند.

2ـ چه؟ (What)

امّا همیشه باید مواظب دو سوء تفاهم بود که در اینجا مطرح است:

ما نباید کاری کنیم و همه چیز را مربوط به آن بدانیم؛ این بزرگترین ترمز پیشرفت انسان­هاست که حتّی اگر آگاهی داشته باشند، به توانایی نمی‌رسند. اگر به بسیاری از ما بگویند که چرا شغلی راه­ نمی­اندازی یا چرا کاری نمی­کنی یا چرا فرزندی به دنیا نمی­آوری؟ جواب این است که من به اندازه‌ی کافی دانایی و توانایی ندارم. گویی ما باید ابتدا همه‌ی دانایی­ها و توانایی­ها را داشته باشیم و یا حتّی این کار را دهها و صدها بار تجربه کرده باشیم تا دست به چنین اقدامی بزنیم. بسیاری حرفشان این است که من در انتخاب همسر یا در شیوه‌ی تعلیم و پرورش بچّه­ها تجربه­ای نداشتم. معنایش این است که فکر می­کنند ما قرار است

ابتدا تجربه داشته باشیم، در حالی که تجربه معنی ندارد، بلکه آگاهی معنا دارد که آن آگاهی را باید به درستی به کار بگیریم.

به بیان دیگر، سوء­تفاهمی که گوشه‌ی ذهنشان وجود دارد این است که «چون همیشه همه چیز را نمی­دانستم، نتوانستم کاری که می­­خواهم را انجام دهم» در حالی که اصلاً موضوع این نیست. موضوع این است که آنها باید به اندازه می­دانستند و همین اندازه که شما به اندازه می­دانید، برای شروع و پایان کار کافی است. ما همین قدر که بدانیم، چگونه باید غذا درست کنیم و یا چگونه می­شود رانندگی کرد، می­توانیم حرکت کنیم و نوع تکمیل یا نوع کامل آن معنی ندارد.

سید حسن ساداتیان