راهکارهای افزایش انعطاف پذیری در خانواده

راهکارهای افزایش انعطاف پذیری در خانواده

گاهی گوشی های هوشمند را کنار بگذارید.

محتوای خبری و شبکه های اجتماعی همگی سودشان را از جلب توجه شما به دست می آورند. هرچه بهتر بتوانند توجه شما را روی خودشان متمرکز کنند، درآمد بیشتری کسب می کنند. آنها طبیعتاً باهوش ترین افراد کشور را استخدام می کنند تا بستر خود را تا حد ممکن “اعتیادآور” کنند. برنامه های رایانه ای عادت های مشاهده فردی شما را ردیابی می کنند و آنها را یاد می گیرند، بنابراین می توانند برای مدت زمان بیشتری شما را درگیر خود کنند.

متأسفانه، این برنامه ها هیچ توجهی به سلامت روان یا بهزیستی شما ندارند. آنها تواناییِ تمرکز شما برای مدت زمان طولانی را مختل می کنند و به شما آموزش می دهند تا هر زمان احساس ناخوشایند بروز کرد، حواس تان را از آن احساس پرت کنید. به جای اینکه با استرس، ترس یا بی حوصلگی کنار بیاییم، با حواس پرتی توسط گوشی هوشمند، خودمان را از این احساسات دور می کنیم.

به علاوه، ما توانایی حضور در کنار همسر و فرزندان خود را نیز از دست می دهیم. به جای اینکه دورِ میز آشپزخانه بنشینیم و با یکدیگر صحبت کنیم، خیلی سریع به دنیای دیجیتال فرار می کنیم. این بدان معنا نیست که شما باید کاملاً از تلفن همراه خود دست بکشید، اما من از شما می خواهم که به شیوه خردمندانه تری از آن استفاده کنید. در مورد تأثیرات آن بیشتر بدانید و از آن به نفع خود استفاده کنید، نه اینکه اجازه دهید که او از شما استفاده کند تا سود شرکت های بزرگ را افزایش دهد.
وقتی پای آماده سازی فرزندانمان برای آینده و ارتقا سلامت روان آنها به میان می آید، ما باید برای‌ آنها الگویی از انعطاف پذیری روانشناختی باشیم.

به جای اینکه خود را درگیر و غرق در فشارهای عصبی خود کنیم، و بر اساس تمایلات کوتاه مدت آن هم به قیمت از دست دادن اهداف بلند مدت عمل کنیم، باید یک رویکرد مهربانانه تر و مشفقاته تر پیدا کنیم که به ما امکان می دهد تا استرس را تجربه کنیم، در عین حال که همچنان انتخاب می کنیم که همسو با ارزش هایمان رفتار کنیم.

رفاه حال خانواده و فرزندان مان به این امر بستگی دارد.

سید حسن ساداتیان