استقلال طلبی در نوجوان

استقلال طلبی در نوجوان

در برخورد با استقلال طلبی در نوجوان از واکنش های شدید بپرهیزید

نیاز به هــویت یابی مستقل باعث می‌شود که فرزندان بخواهند از والدین خود فاصله گرفته و با این رفتار به آن‌ها نشان دهند که دیگر بزرگ شده‌اند.

آن‌ها در این زمان بیش از هر زمان دیگری نیاز دارند به گروه‌های مورد علاقه و به خصوص هم سن و سال خود بپیوندند.
زیرا احساس تعلق به یک گروه خاص نیز در شکل گیری هرچه بهتر هویت به آن‌ها کمک خواهد کرد. در نتیجه عجیب نیست که فرزنداتان در دوره نوجوانی اشتیاق زیادی برای پیوستن به گروه دوستان داشته باشد. در این شرایط به جای محدود کردن او یا تحمل نگرانی زیاد، لازم است که نحوه نظارت غیر مستقیم را یاد بگیرید و به این ترتیب نوجوان را به طور نامحسوس در مسیر سالمی هدایت کنید.

عشق و احترام بی دریغ

فرزندتان با ورود به دوره نوجوانی بیشتر از هر زمان دیگری به محبت و حمایت شما نیاز دارد. چراکه وقتی فرزندتان عشق و محبت لازم را از شما دریافت کند، اعتماد به نفس او نیز بیشتر می‌شود و برای رسیدن به اهدافش انگیزه و تلاش بیشتری دارد.

می‌توانید با توجه به علایق، تفریحات، رعایت حریم خصوصی، گوش دادن به حرف‌های او و ابراز احساسات کلامی عشق خود را به او نشان دهید.

عدم برخورد و واکنش های شدید

استقلال طلبی نوجوان امری نوظهور در فرزند شماست و ممکن است در اوایل این فرآیند شما هنوز گمان کنید که فرزندتان همان کودک دیروز است و نتوانید واکنش‌های خود را کنترل کنید.

اما در نظر داشته باشید که مهم‌ترین عاملی که می تواند هم به شما و هم به فرزندتان کم کند تا این مرحله را پشت سر بگذارد این است که بر واکنش‌های خود تسلط داشته باشید و صبور باشید.

اگر فرزندتان در پی احساس استقلال طلبی‌اش، تمایل دارد زمان‌هایی را با دوستان خود سپری کند، نباید خیلی جدی و سخت گیرانه با او برخورد کنید، به گونه‌ای که او احساس کند شما او را محدود کرده‌اید، چراکه با این کار تنها او را به تدریج از خود دور می‌کنید.

برخورد شدید در رابطه با استقلال طلبی در نوجوان باعث می‌شود که او فکر کند تمایلات غیر واقع بینانه‌ای دارد که شما با او این گونه برخورد می‌کنید. پس سعی کنید در برابر حرف‌ها و رفتارهای نوجوان خود آرامش خودتان را حفظ کنید و با صبوری او را کنترل نمایید.

تعیین قوانین مشخص در خانه

سعی کنید در خانه برخی قوانین رفتاری، ارتباطی و … را برای فرزند نوجوان خود تعیین کنید. این گونه او محدودیت‌ها را می‌داند و سعی می‌کند بر خلاف آن‌ها عمل نکند، البته نباید در این مورد سخت گیرانه عمل کنید و باید که متناسب با سن فرزندتان قوانین را تعیین نمایید.

ارتباط با دوستان فرزند نوجوان

همانطور که اشاره کردیم از جمله موارد استقلال طلبی در نوجوان تمایلی است که او به بودن در گروه‌های دوستانه دارد. در واقع نگرانی‌های والدین در مورد دوستان فرزندشان این است که دوستی‌های ناسالم باعث آسیب‌های اجتماعی به او شود.

برای اینکه مطمئن شوید فرزندتان با افراد سالم و همسطح او در ارتباط است، سعی کنید دوستان فرزند خود را بیشتر بشناسید. می‌توانید برای شناخت بیشتر با خانواده دوستان فرزند خود در ارتباط باشید.

یا می‌توانید از فرزندتان بخواهید که دوستانش را به خانه دعوت کند، این گونه می‌توانید رفتار آن‌ها را زیر نظر بگیرید و متوجه شخصیت‌شان شوید.

تشویق استقلال طلبی نوجوانان

برای اینکه به فرزندتان نشان دهید، شما مانعی در جهت استقلال طلبی فرزندتان نیستید، باید که به گونه‌ای بر او نظارت داشته و در عین حال در انجام برخی امور به او آزادی عمل بدهید.

همین طور سعی کنید با رفتار و کلام خود به او بگویید که از اینکه می‌بینید فرزندتان بزرگ و مستقل شده است، خوشحالید.

باور کنید که فرزندتان بزرگ شده است

در واقع اغلب سخت گیری و نگرانی‌های والدین با ورود فرزندشان به دوره نوجوانی این است که احساس می‌کنند فرزندشان هنوز هم همان کودکی است که به پدر و مادر خود وابسته بود.

در حالی که باید به عنوان پدر و مادر باور کنید که فرزندتان وارد دوره نوجوانی شده و حالا نیاز و احساسات او همانند یک آدم بزرگسال است.

سعی کنید وابستگی خود را به فرزندتان کم کنید و اجازه دهید او در این مسیر آن طور که باید رفتار کند. هیچ گاه نظارت و کنترل خود را کم نکنید، اما توجه داشته باشید که باید همانند یک نوجوان و نه کودک با او برخورد داشته باشید.

نظارت های خود را قطع نکنید

بارها اشاره کردیم که نوجوانان در صورتی می‌توانند در مسیر تغییر و عبور از دوره کودکی به دوره نوجوانی موفق عمل کنند که پدر و مادر بر روی آن‌ها نظارت داشته باشند.

نوجوانان دیگر کودکی که شما تصور می‌کنید نیستند، اما هنوز آنقدر هم بزرگ نشده‌اند و در برابر عوامل مختلف آسیب پذیر هستند. پس همواره حمایت و نظارت خود را بر فرزند نوجوان‌تان داشته باشید، اما باید کنترل شما غیرمستقیم باشد و با احساس استقلال طلبی او در تضاد نباشد.

این گونه فرزندتان از شما دور نمی‌شود و هر زمان که مشکلی داشته باشد از شما راهنمایی و کمک می‌گیرد و از آسیب‌های اجتماعی هم دور می‌ماند.

سید حسن ساداتیان